გრაფიტი
Გრაფიტი, რომელიც წყალადი ფორმას წარმოადგენს კარბონის, ჩამოთვლილია ერთ-ერთად ყველაზე ვერსატილურ მასალად მოდერნულ ინდუსტრიაში და ტექნოლოგიაში. ეს განსხვავებული საბაზის სტრუქტურა შედგება კარბონის ატომებისგან, რომლებიც ექსაგონურ მოდელებში არიან დალაგებული, რაც მას უნიკალურ თვისებებს აძლევს, რომლებიც გახდის მას ღირებული რამდენიმე გამოყენების შემთხვევაში. მის ნატურალურ ფორმაში, გრაფიტი გამოჩნდება განსაზღვრული თერმალური და ელექტრონული წინააღმდეგობით, მას შეუძლია მას მარტივად შეიცავდეს ქიმიურ მდგომარეობას და ლუბრიფაციას. ეს შემთხვევა მის გამოყენებას ინდუსტრიულ პროცესებში, როგორც მეტალურგიაში, ასევე ელექტრონიკის წარმოებაში. მასალას მისი საშუალება მაღალი ტემპერატურების გამარჯვებაში, ერთად მისი განსაზღვრული თერმალური წინააღმდეგობას, გახდის იდეალური ფურნოების საშუალებების, კრუციბლების და ჰიტ ექსჩენჯერების გამოყენებისთვის. ენერგეტიკურ სექტორში, გრაფიტი ასახავს განსაკუთრებულ როლს ბატარეების ტექნოლოგიაში, მაღალად ლითიუმ-იონურ ბატარეებში, სადაც ის მთავარი ანოდის მასალაა. მისი გამოყენება განაწილებულია ასევე ატომურ რეაქტორებში, სადაც მაღალი პურიტეტის გრაფიტი მოქმედებს როგორც მოდერატორი ფისიონის პროცესში. მასალის ნატურალური ლუბრიფაცია ხდის მას ღირებული ავტომობილურ და ინდუსტრიულ გამოყენებებში, ხოლო მისი ელექტრონული წინააღმდეგობა ხდის მას საჭირო ელექტრონურ კომპონენტებში და ელექტრომაგნიტური ინტერფერენციის დაბლოკირებაში. როგორც ტექნოლოგია განვითარებულია, გრაფიტი უნდა განიხილოს ახალ გამოყენებებში განვითარებულ სფეროებში, როგორიცაა გამაგრილებული ენერგიის შენახვა, ელექტრო მანქანები და განვითარებული მასალების მეცნიერება.